لیگ ملتهای اروپا 25-2024 ایتالیا – آلمان | تحلیل کوتاه از بازی برگشت دور یک چهارم نهایی
در بازی رفت آلمان پس از دریافت زودهنگام گل، مقابل تیم ایتالیایی به پیروزی کمرنگی رسید. آلمان در نیمه اول این بازی با پرسینگ تهاجمی اش و توانایی اش در استفاده از فضای بین خط دفاعی و هافبک ایتالیا تسلط داشت و در نیمه اول با سه گل به برتری رسید. پرس فشرده‌تر ایتالیا در نیمه دوم باعث شد که آنها به بازی برگشتند.
یولیان ناگلسمن در بازی رفت یک دفاع چهار نفره بکار گرفته بود، اما در این بازی یک دفاع سه نفره واقعی را انتخاب کرد. آنتونیو رودیگر یوناتان تاه و نیکو شلوتربک مدافعان میانی بودند و کیمیش و ماکسیمیلیان میتلشتت بعنوان مدافعان کناری حضور داشتند. آنجلو اشتیلر در میانه زمین در کنار گورتسکا در ترکیب اصلی بود، در حالیکه لروی سانه و جمال موسیالا پشت کلایندینست بودند.
ایتالیا یکبار دیگر در این بازی با چینش 3-5-2 صف آرایی کرد و فدریکو گاتی الساندرو بونجورنو و الساندرو باستونی دفاع 3 نفره بودند. جیووانی دی لورنزو و دستینی اودوگی وینگر بودند، در حالیکه ساموئله ریچی اینبار به نیکولو بارلا و ساندرو تونالی در خط میانی پیوست. دانیل مالدینی با موئیسه کین در خط حمله مشارکت کرد.
پرس بالای آلمان
علیرغم اینکه آلمان با دست پر از دیداررفت وارد این بازی شد، مطلقا قصد نداشت محتاطانه در زمین خودی بازی کند و به ایتالیا اجازه دهد تا ابتکار عمل را در دست بگیرد. بنابراین نیمه اول با سبک بازی تهاجمی آلمان و تسلطی که آنها از این دیدگاه به دست آوردند پایان یافت.
ایتالیا سعی کرد از عقب با فرم 3-5-2 خود بازی کوتاهی داشته باشد، بونجورنو و ریچی در لبه محوطه با ضربات دروازه، مدافعان میانی در عرض از هم جدا شدند، بارلا و تونالی در نیمه فضاها و مالدینی وارد فضای پست شماره 10 شد.
آلمان در برابر این رویکرد، راهکار فشار بی امان را اتخاذ کرد. سانه و موسیالا مدافعان میانی عرض را تحت فشار قرار دادند، در حالیکه کلاندینست بونجورنو را یارگیری کرد. گورتسکا به سمت ریچی پیش رفت و اشتیلر را بعنوان تنها شماره 6 باقی گذاشت.
این ممکن بود آلمان را با توجه به تعداد بازیکنانی که به جلو مایل می‌شدند آسیب‌پذیر کند، اما کلید پرسینگ آنها جنگندگی مدافعان میانی آنها در فشار به جلو بود تا فضا را برای بازیکنانی مانند تونالی و بارلا محدود کنند، که در غیر اینصورت ممکن بود اشتیلر را در فضای شماره 6 اضافه کنند.
این رویکرد در پرسینگ در مجموع باعث شد آلمان کنترل بازی را در اختیار داشته باشد و برای آنها بازپس گیریهای زیادی را به ارمغان آورد. این یعمی بیشتر نیمه اول توپ در زمین ایتالیا باشد و این آلمان بود که موقعیت ایجاد می کرد.
مشکلات پرس ایتالیا
ایتالیا می‌دانست که رانده شدن به وضعیت کاملا منفعل قابل دوام نیست، بنابراین سعی کرد با شدت بیشتری نسبت به بازی اول به توپ فشار بیاورد، البته نه به اندازه آلمان در بالای زمین.
آنها سعی می‌کردند با توپ نزدیک به شماره 8، یا بارلا یا تونالی، روی توپ فشار بیاورند و وقتی توپ را در اختیار داشتند، مدافع میانی آلمان را تحت فشار قرار دهند، در حالیکه کین و مالدینی سعی می‌کردند پاس‌ها را در خط دفاع محدود کنند. ریچی هم سعی کرد در برخی موارد به اشتیلر نزدیک شود تا آلمان را بیشتر تحت فشار قرار دهد.
با اینحال، اینکار در واقع باعث ایجاد مشکلاتی برای ایتالیا شد، زیرا فضای بین خطوط را باز کرد و آنها نتوانستند از مدافعان میانی خود به روشی که آلمان برای فشار دادن و محدود کردن فضای بین خطوط انجام داده بود استفاده کنند.
آلمان زمانیکه توپ را در اختیار داشت از فرم 3-6-1 استفاده می کرد: گورتسکا به سمت فضای شماره 10 حرکت می کرد تا یک سه گانه هافبک هجومی را بهمراه سانه و موسیالا تشکیل دهد. ایتالیا برای مقابله با این سه بازیکن که در بین خطوط و از میان فاصله ها حرکت می کردند، مشکل داشت و این باعث شد که خط هافبک آنها در برخی موارد دور زده شود. برتری تیم ناگلسمن در نهایت باعث شد تا آنها تا قبل از نیمه دوم با سه گل برتری داشته باشند.
بازگشت و کامبک ایتالیا
لوچیانو اسپالتی که می دانست برای تغییر بخت ایتالیا در نیمه دوم به اقدام نیاز است:
1.در نیمه دوم تعویض هایی انجام داد: ماتئو پولیتانو را بجای گاتی وارد زمین کرد، به این معنی که دی لورنزو به دفاع میانی راست رفت و داویده فراتسی را بجای مالدینی وارد خط حمله کرد.
2. مهمترین تغییری که اسپالتی انجام داد تقویت پرسینگ ایتالیا بود. در نیمه دوم، فشردگی عمودی آنها بلطف فشار دادن خط دفاعی به سمت بالا در زمان وارد کردن فشار روی توپ، بهبود یافت. این بدان معنا بود که آلمان نتوانست فاصله بین خطوطی که در نیمه اول داشت پیدا کند و در نتیجه ایتالیا جای پای بیشتری در بازی پیدا کرد.
خط هافبک ایتالیا می توانست در پرسینگ به جلو حرکت کند، زیرا می دانست که فضای پشت سر آنها امن تر است. بنابراین بارلا اغلب برای فشار دادن به شلوتربک بالا می‌رفت، در حالیکه تونالی در منطقه شماره 6 آلمان یارگیری می‌کرد و ریچی در حفظ فضای باقی مانده در پشت سرش توسط مدافعان میانی حمایت می‌شد.
فشار فزاینده ایتالیا خیلی سریع جواب داد، زیرا کین درست بعد از نیمه دوم یک گل به ثمر رساند. نیمه دوم شاهد بازی با مالکیت تقریبا مساوی بودیم و توپ بیشتر در نیمه زمین آلمان نسبت به نیمه اول بود.
زمانیکه آلمان باید دفاع عمیق‌تری می‌کرد، سانه و موسیالا عقب‌تر می‌رفتند، تقریبا مانند شماره هشت‌های معمولی عمل می‌کردند، اما هنوز آنقدر که در هافبک سه گانه مرسوم به اشتیلر نزدیک می شدند، نزدیک نبودند. گورتسکا هم هنوز بعنوان یک هم بازی معمولی در خط میانی برای اشتیلر بازی نکرد، در عوض کمی بالاتر ماند تا روی ریچی فشار بیاورد. این یعنی آلمان در شرایطی که بدون توپ بود، اساسا به شکل 5-1-3-1 دفاع می کرد.
ناگلسمن تعویضهایی را در حدود دقیقه 60 انجام داد و انرژی تازه ای به پستهای هافبک فوق الذکر تزریق شد: ندیم امیری کریم آدیمی و پاسکال گروس بترتیب جایگزین گورتسکا سانه و اشتیلر شدند و موسیالا به هافبک مرکزی پیشرونده و امیری در سمت چپ تغییر بازی دادند.
خطر اصلی سیستم آلمان این بود که با توجه به وظایف زیاد سایر هافبک ها، شماره 6 منزوی شود. این موضوع تا حدودی منجر به گل دومی که دریافت کردند شد، زیرا جاکومو راسپادوری که بتازگی جایگزین تونالی شده بود، در کنار گروس فضای خالی پیدا کرد و توانست به کین برای گل دومش پاس دهد.
ناگلسمن کمی بعد امنیت بیشتری را در قالب روبرت آندریش در خط میانی وارد کرد. آلمان پس از گل دوم توانست با موفقیت هر فرصتی را برای ایجاد حرکت ایتالیا را از بین ببرد. زمانیکه ایتالیا با پنالتی راسپادوری در وقت اضافه به تساوی رسید، از قبل مشخص بود که بلطف برتری آلمان در بازی رفت این گل برای ایتالیایی ها خیلی کم اثر و دیر است.
*شرح تصویر: ایتالیا فضاهای اطراف گروس را پیدا کرد که منجر به گل دوم آنها شد
جمع بندی
آلمان در این بازی رویکردی جنگنده برای دفاعش با توجه به برتری اش در دیدار رفت در پیش گرفت و با عملکردی برتر در نیمه اول و سه گل جواب گرفت. نیمه دوم برای آنها راحت نبود و شکاف هایی در تیم ظاهر شد، اما در مجموع آنها بر اساس عملکرد دو بازی شایسته صعود به دور بعدی بودند.
ایتالیا در نیمه اول مقهور بازی آلمان بود. آنها نتوانستند از زیر پرس آلمان بیرون بیایند و فرم دفاعی خودشان بین خطوط آسیب پذیر بود. تغییرات نیمه دوم به آنها یک الگوی پرس هماهنگ تری داد و این به آنها در بازگشت به بازی کمک کرد، اگرچه هرگز با عملکرد نیمه اول آلمان برابری نداشت.